informatie: wenst u een bericht te sturen, vul onderstaande in:
De LeicaArtists
een groep gedreven fotografen gepassioneerd door Leica
Wim Demessemaekers
Ik ben Wim Demessemaekers. Ik kreeg mijn allereerste camera toen ik 7 was en sindsdien kijk ik met grote ogen, met open mond en vooral vol verwondering naar de wereld. En ik ben nooit gestopt. Er is niets opwindender voor mij dan oude, vintage lenzen te gebruiken om nieuwe manieren van contact met onszelf, met elkaar en met de wereld om ons heen in gang te zetten.
Door mijn passie voor fotografie ben ik sociologie gaan studeren. En als ik eerlijk ben, kijk ik nog steeds door mijn lenzen met de ogen van een socioloog. Want het grotere plaatje zit vaak in de details.
Na mijn studie paste ik mijn vaardigheden toe in tal van communicatieprojecten. Door de ongelooflijke vertelkracht van visuele verhalen te ontdekken, ben ik uiteindelijk mijn eigen reclamebedrijf begonnen. En gedurende 12 jaar hielp ik invloedrijke campagnes ontwikkelen voor blue-chip klanten zoals Proximus, Janssen Pharmaceuticals, BNP Paribas Fortis en vele anderen.
Ondanks een succesvolle carrière in branding en reclame besloot ik toch terug te keren naar mijn enige, echte en oorspronkelijke passie: professionele fotografie. En meer specifiek, soul food fotografie. Want sindsdien heb ik ontdekt dat het mijn roeping is om de inspirerende verhalen te ontsluiten die besloten liggen in het voedsel dat we verbouwen, produceren, oogsten, bereiden, koken en anderszins transformeren tot pure magie op een bord. Kortom, het is een verlengstuk van mijn ziel geworden.
Alle foto's hieronder zijn gemaakt met de Leica SL2.
Bernd Van de Cruys
In 2017 besloot ik freelancer te worden en begon mijn eigen bedrijf, Pixlpapr.
De naam van het bedrijf mengt de analytische en creatieve vaardigheden die mijn profiel vormen.
Als consultant help ik bedrijven om ideeën van papieren ontwerpen naar digitale producten.
Als fotograaf Leg ik momenten vast op camera en breng ik ze tot leven in een afdruk.
Paul Vlaminck
Mijn naam is Paul Vlaminck , ik ben 77 jaar en nog altijd beroeps-actief als beverage designer, maar ook gepassioneerd fotograaf.
Mijn eerste camera kocht ik op mijn 22 jaar, een Asahi Pentax die ik een tiental jaren gebruikt heb.
De fotografie passie met focus op de natuur tijdens mijn vele reizen, zowel voor vakantie als voor werk, heeft zich voortgezet tot mijn mid-dertiger jaren waarna het is stilgevallen, verdrongen door de muziek. Op mijn 28st ben ik muziek gaan studeren, een saxofoon gekocht en mij ingewerkt bij de Werkgroep voor Improviserende Musici in Antwerpen onder leiding van Fred van Hove. Daar kwam opeens veel werk bij kijken daar we elk jaar een muziek festival organiseerden in Antwerpen en er geen plaats meer was voor fotografie.
Maar met de komst van de digitale fotografie is de zin weer komen bovendrijven en heb ik een Nikon aangeschaft die ik overal meenam op mijn reizen. Het was zo veel gemakkelijker dan analoge fotografie.
Een tiental jaren terug, begon ik meer tijd te krijgen wegens het stopzetten van de WIM en de verminderde werkdruk, en ben ik 3 jaar avondles gaan volgen voor een diploma fotograaf. In die periode heb ik Dieter (van Leica shop Antwerpen)leren kennen en werd het al vlug duidelijk dat Leica mijn geprefereerde cameras zouden worden en zijn geworden. Ik maak foto’s vooral voor mezelf die ik vastleg in fotoboeken met focus op de natuur, maar ook straat en stad komen in aanmerking. Sinds een jaar of 7 lever ik ook een fotobijdrage aan de 2-jaarlijkse fotoboeken van de rallies in verschillende landen, georganiseerd door het Antwerpse Tour Amical.
Ik beschouw mij ook als de eeuwige leerling en besteed op zijn minst 1 uur per dag aan cursussen, web-seminars en dergelijk over fotografie en fotobewerking.
Mijn landscape, cityscape photography and road photography maak ik met Leica Q2 en M9.
Johan Swinnen
©Jimmy Kets
Mijn vader - Meester Modest zoals ze toen een onderwijzer noemde - was amateur-fotograaf en leerde me met zijn Leica M2 vanaf mijn zeven jaar de knepen van het vak. Op woensdagnamiddag deden we fotosafari's in het Hageland gevolgd door onder de trap in de geïmproviseerde doka de filmpjes te ontwikkelen. Maar vooral leerde hij me 'kijken'.
Het wonder van de fotografie ging mijn leven bepalen. Ik ging dan ook fotografie en film studeren aan Sint-Lukas Brussel, maar ik voelde snel dat er meer aan de hand is met de meeste foto's die we dagelijks zien, en dat 'meer' is eindeloos fascinerend. Daarom werd ik naast fotograaf ook wetenschappelijk onderzoeker aan de VUB en ULL over het medium fotografie. Studies kunstgeschiedenis, museologie, conservatie, restauratie en agogiek lieten we toe stil te staan hoe er gekeken kan worden naar foto's, hoe ze te verstaan en hoe te denken over fotografie in relatie met beeldende kunst. Fundamentele karakteristieken van de geschiedenis, de esthetiek en de theorie van fotografie waren de basis voor ruim 30 boeken en publicaties. Ook in mijnrecente debuutroman 'Happening. De aanslag in de INNO' (wordt in 2024 verfilmd door Stijn Coninx) speelt fotografie, en vooral de revolutionaire mogelijkheden van de handzame Leica M een grote rol met maatschappelijke betekenis. Che Guevara en Magnum Photos zijn niet ver weg. Henri Cartier-Bresson leeft in mijn roman. Mijn favoriet thema sinds decennia is het 'eilandgevoel'. Net als Kuifje op de Zwarte Rotsen word je een reiziger die nieuwe landschappen ontdekt. Spoedig ontdek je een tweede eiland. En een derde... Men leerde op eilanden te leven met het altijd aanwezige gevaar van een uitbarsting of overstroming. Bezetter, vrijheidstrijders en dictators streken er neer op zoek naar veiligheid, of de illusie daarvan. Ik bezocht eilanden in Europa, Afrika, Amerika en Oceanië. De foto's bij deze tekst zijn voorbeelden van mijn 'omzwervingen', sporen en tekens in het landschap van verre eilanden, maar ook van dichter bij huis als in Limburg.
Ik heb in mijn leven heel wat Leica-camera's gekocht en gebruikt om steeds met veel liefde afbeeldingen proberen om te zetten in verbeeldingen. Sinds september 2022 is mijn dagelijkse camera een Q2 Reporter. Ik gebruik hem voor mijn professioneel werk als beëdigd kunstexpert en gerechtsdeskudige, maar ook veel als autonoom fotograaf. Op dit ogenblik ben ik aan het experimenteren met foto's van de Canarische eilanden als een symbiose tussen schilderkunst en fotografie. Een hommage aan Alexander von Humboldt. Het is onvoorstelbaar hoe deze discrete camera, me technisch en qua vormgeving in staat stelt mijn werkelijkheid, mijn persoonlijk perspectief te realiseren. Het is een camera die confronterend is om mee te werken omdat hij mijn blik lijkt te begrijpen en zorgt voor 'open' foto's. Heerlijk, voor de wintervakantie 2022 dan maar een rondreis naar Nieuw-Zeeland geboekt. Mijn zoon woont er werkt er bijna 10 jaar. De camera zal klikken tussen ons. Zal ons verbinden, we gaan samen verhalen vertellen. Wordt vervolgd.
